Van 17 tot en met 27 september 2014 zet het Stadsarchief elke dag fragmenten uit dagboeken op de site van verschillende mensen die de bevrijding van Oss hebben meegemaakt. Dit zijn hele verschillende mensen; een broeder, frater, journalist en twee inwoners van Oss. In de inleidende tekst leest u meer over deze schrijvers.

Pater Simplicius:
's middags om half twee:
Hedenmorgen las ik de H.Mis in het ziekenhuis alhier. De Engelse bezetting is aangekomen en heeft haar Hoofdkwartier gevestigd in de fabrieken van Zwanenberg. Ook in de gebouwen van de B.B.A (Brabantse Buurt Autobus-onderneming) liggen een groot aantal Engelsen. Een schildwacht staat bij de neergelaten spoorbomen. Ook in het seinhuisje vlak daarbij houden twee Engelse soldaten de wacht.

De stad Weert is in Engelse handen. De Britse troepen staan bij de Rijn, maar ze zijn er nog niet over en ze kunnen nog geen contact krijgen met de Engelse luchtlandingstroepen aan de overkant van de Rijnbrug, waar hevig gevochten wordt. Gisteren zijn meer dan 1500 sleep- en zweefvliegtuigen geland in de sector bij Arnhem. Volgens de Radio is de toestand bij Arnhem "iets gunstiger". Over Den Bosch wordt voor de Radio niet gesproken. Wel geeft ze telkens een kort verslag over de verovering van Nijmegen. De verovering van de WAALBRUG is de grootste overwinning der Geallieerden. De dynamiet, welke de Duitsers hadden gelegd om de brug op te blazen, werd tijdig verwijderd door de jongens van "Vrij Nederland". Bij ELST wordt zeer hevig gevochten.

Rode Kruis:
Toen enkele dagen dit [E.K.] gebouw niet geschikt bleek om als Roode Kruis Post te fungeren werden stappen gedaan voor een ander gebouw. Na veel moeite gelukte het een leegstaand gebouw te vinden, dat indertijd dienst deed als huishoudschool en 2 lokalen bevatte.

Verbonden, burger uit Den Bosch. Aard der verwonding: granaatscherfje in de voet. Na verbonden te zijn, zijn reis vervolgd.
Verbonden 3 gevangenen uit Oss, verblijf houdende bij de N.V. Phillips te Oss.
Een ziekenauto rukte uit om 4 personen op te halen op de Beatrixsingel. Wagen kon onmogelijk op de plaats des onheils komen, daar er verschillende Duitse militairen aldaar post hebben genomen en de wagen trachten onder vuur te nemen.
Ploeg met 3 E.H.B.O.ers rukte uit om gewonden te halen n keren na een half uur terug met een dode Engelsman.
Wagen rukte uit met 2 E.H.B.O.ers om een zwaar gewonde te helpen, welke zich in schuilkelder bevindt. Patient: P., wonende Heescheweg, werd ter plaatste verbonden en daarna naar St. Annaziekenhuis vervoerd, aldaar door verplegend personeel overgenomen.

"De Sirene"
Vrij geregeld klonk en klinkt er ook thans nog geschut. Wanneer zal er een einde komen.
In de stad zelf gebeurde vandaag niets bijzonder. Of feitelijk is er voortdurend iets speciaals te beleven! Want de Osse bevolking heeft op uiterst hartelijke manier met onze bevrijders kennis gemaakt. Hoe anders gedragen zich deze jongens dan zij, met wie we voor korte tijd te maken hadden, die zich als heersers gedroegen, wie zwaar gespijkerde laarzen zo uitdagend over ons plaveisel ketsten wier stemmen zo rauw gebiedend klonken......
Nu praat of brabbelt iedereen Engels!
En kan men zelf geen Engels brabbelen, dan doet men het met allerlei en met de meest komieke gebaren. Het eigenaardige is hierbij, dat het er altijd op uitdraait dat de soms vreemdsoortige en komieke gebaren tenslotte toch worden begrepen. En dan: Wat zijn die Engelse jongens gul met hun sigaretten, chocolade en zovele andere in lange tijd niet genoten heerlijkheden. Vooral die eerste Engelse sigaret was een ware sensatie. Toen pas merk je welk een bocht op de bon vertrekt. Nee: Dan die eerste goede sigaret. De smaak zelfs van een echte vooroorlogse ,,saffie" kende je niet meer. Heel voorzichtig geurend en keurend heb je de eerste trekken gedaan, om vervolgens met volle teugen te inhaleren. Je werd zelfs een beetje duizelig, maar ook dat deed je goed. Een échte lange originele Engelse Virginia sigaret! Welke een weelde! En dan die chocolade. Nu is het een schat, waarmee je niet zuinig genoeg kunt zijn. En dan die droge biscuits, die je in de overvloedige vooroorlogse jaren nauwelijks het aankijken waard hebt geacht en die nu een delicatesse vormen! Vervolgens die Engelse thee.... En cake.. en... Stop! Het lijkt wel een luilekkerland.

Henk Neuschäfer:
Een rustige dag; nieets bijzonders. 's-Middags en 's-Avonds bij Bab en Herman Bab's verjaardag van gisteren gevierd. 's-Nachts weer in de kelder gebivakkeerd.

Johannes Post:
Naar de kerk, Boender zegt terecht nog niet te kunnen juichen want we weten nog niet waar we aan toe zijn. Het zou later blijken hoe juist dit was. 's Middags kwam Overbeek, nog vragen voor wachtlopen. Ik ging met Van Pelt de kerktoren bekijken of deze als uitkijk geschikt zou zijn. Deze bleek zeer goed de omgeving te overzien. Spoorbrug bij Hedel lag al in het water. Er kwamen verhalen uit Den Bosch van honger en het opblazen van alles wat waarde had te Den Bosch. Verder vrij rustige dag. Van 19 - 1 op wacht. Regen en koude.